اگر به محتوای ژنتیکی به‌عنوان کدهای نرم‌افزاری حیات نگاه کنیم، در سطح اجرایی، تمام عملکردهای بدن در نتیجه‌ی فعالیت پروتئین‌هایی است که مطابق با کدهای این نرم‌افزار ساخته شده است.
پروتئومیکس مطالعه‌ی برهمکنش‌ها، عملکرد، ترکیب و ساختار پروتئین‌ها و فعالیت‌های سلولی آن‌ها است و در پزشکی کاربردهای فراوانی دارد.
پروتئومیکس می‌تواند با بررسی پروتئین‌های موجود در خون، ادرار یا مایع نخاعی، نشانگرهای پروتئینی یک بیماری را شناسایی کرده و بر آن‌ها نظارت کند.
در سال 2020 شرکتی به نام PrognomiQ با هدف تشخیص زودهنگام و درمان بیماری‌های پیچیده‌ای نظیر سرطان و آلزایمر با استفاده از آزمایش‌های پروتئومیکس، تاسیس شد.
نتایج یکی از پژوهش‌های PrognomiQ روی سرطان پانکراس نشان از وجود 124 پروتئین مختلف داشت که میان افراد سالم و مبتلایان به این سرطان از نظر آماری دارای تفاوت معنی‌دار با یکدیگر بودند.
در آینده‌ای نه‌چندان دور و با توسعه‌ی کاربردهای پروتئومیکس می‌توان به تشخیص زودهنگام و درمان اثربخش بیماری‌های پیچیده امیدوار بود.
