همکاری شیمی‌دانان و آنش‌فشان‌شناسان در تهیه‌ی اسپرسوی باکیفیت. شاید عجیب به نظر برسد اما این موضوع واقعا اتفاق افتاده است.
اصطکاک ایجاد شده در اثر شکستن دانه‌های قهوه، الکتریسیته ساکن تولید می‌کند که باعث چسبیدن دانه‌های بسیار ریز قهوه به یکدیگر می‌شود. اما شیمی‌دانان دریافتند که اضافه‌کردن یک قطره آب به دانه‌های قهوه قبل از آسیاب‌کردن، الکتریسیته ایستایی را کاهش می‌دهد و طعم بهتری به اسپرسو می‌دهد.
گروه پژوهشگر دریافتند وقتی دانه‌های قهوه رطوبت داخلی بیشتری دارند، الکتریسیته ساکن کمتری تولید می‌کنند که ضایعات را از بین می‌برد و اسپرسویی با طعم ثابت و قوی‌تر ایجاد می‌کند. قبلاً برخی از باریستاها از تکنیک قطره راس استفاده می‌کردند. در این تکنیک، باریستا قبل از آسیاب‌کردن از یک قاشق چای‌خوری خیس یا آب روی دانه‌های قهوه استفاده می‌کرد.
پژوهشگران برای مطالعه عواملی که در تولید الکتریسیته نهفته است با تیمی از آتش‌فشان‌شناسان همکاری کردند. در طول فوران‌های آتشفشانی، دانشمندان فرایندهای برق‌رسانی مشابه را موردمطالعه قرار می‌دهند. در طول فوران، ماگما به تعداد زیادی ذرات کوچک تجزیه می‌شود که از ستون بزرگ کوه آتشفشانی خارج می‌شوند و در تمام این فرایند، آن ذرات به یکدیگر ساییده می‌شوند و تا حدی موجب ایجاد رعدوبرق می‌شوند. خروج آتشفشان از کوه آتشفشانی، شبیه آسیاب‌کردن قهوه است که با آسیاب‌کردن دانه‌های قهوه آن‌ها را به پودر ریز تبدیل می‌کنید.
دانشمندان دانه‌های قهوه را هم به‌صورت تجاری و هم به‌صورت خانگی آسیاب کردند. دانه‌های قهوه بر اساس عواملی از جمله کشور مبدأ، رنگ برشته‌شدگی، روش پردازش (طبیعی، شسته شده یا بدون کافئین) و میزان رطوبت متفاوت بودند. مقدار الکتریسیته‌ی ساکن تولید شده در حین آسیاب اندازه‌گیری شد و تأثیر درشتی آسیاب را بر میزان الکتریسیته تولیدی مقایسه کردند. هیچ ارتباطی بین الکتریسیته ساکن و محل رشد کشور یا روش پردازش آن وجود نداشت. بااین‌حال، ارتباطی بین الکتریسیته و اندازه ذرات، رنگ برشته شده و رطوبت پیدا نشد.
هنگامی که دانه‌های قهوه دارای رطوبت داخلی بالاتری بود و زمانی که در یک دستگاه بزرگ‌تر آسیاب شدند، الکتریسیته کمتری تولید شد. دانه‌های قهوه‌ای که برشته‌اند به هنگام آسیاب‌شدن، بار الکتریکی کمتر و مثبت‌تری تولید می‌کردند.
آن‌ها سپس اضافه‌کردن آب به آسیاب دانه‌ها را آزمون کردند. در این حالت زمان استخراج طولانی‌تر و دم‌آوری قوی‌تری اتفاق افتاد و طعم اسپرسوی مناسب‌تری ایجاد شد.
شاید شوخی به نظر برسد که یک شیمی‌دان و یک آتش‌فشان‌شناس و یک متخصص قهوه وارد کافه شوند و با یک اثر پژوهشی بیرون بیایند و همکاری شیمی‌دانان و آنش‌فشان‌شناسان در تهیه‌ی اسپرسوی باکیفیت شکل بگیرد ولی در دنیای علم امروز، فرصت‌های زیادی برای این همکاری‌ها وجود دارد. به‌خصوص اینکه بدانید از نتایج پژوهش بیان‌شده در مسائل ژئوفیزیکی مانند رانش زمین یا نحوه نفوذ آب در خاک نیز استفاده می‌شود.
