یک نظرسنجی جهانی پس از همه‌گیری کرونا با بیش از 70000 شرکت‌کننده نشان می‌دهد که سطح اعتماد مردم به دانشمندان بالاست و بیشتر آن‌ها از پژوهشگران می‌خواهند مشارکت بیشتری در سیاست‌گذاری داشته باشند.
در مقیاس جهانی، شرکت‌کنندگان دانشمندان را افرادی دارای شایستگی بالا، صداقت متوسط و نیات خیرخواهانه می‌دانستند. 23 درصد از شرکت‌کنندگان معتقدند که دانشمندان فقط تا حدودی به دیدگاه‌های سایرین توجه دارند و سه چهام افراد معتقدند که روش‌های علمی بهترین راه برای تشخیص صحت موضوعات مختلف است.
افرادی که از کشورهای مصر، هند و نیجریه در این نظرسنجی شرکت کرده بودند، بیشترین میزان اعتماد را به دانشمندان داشته‌اند. همچنین در آلبانی، قزاقستان و بولیوی مردم کمترین میزان اعتماد را داشتند. سطح اعتماد شرکت‌کنندگان در کشورهای ایالات متحده، بریتانیا، استرالیا و چین بالاتر از حد میانگین بود، درحالی‌که مردم در کشورهای آلمان، هنگ‌کنگ و ژاپن دارای سطح اعتماد کمتر از حد میانگین بودند.
حزب «چپ‌گرا» در کشورهای کانادا، ایالات متحده، انگلستان، نروژ و چین میزان اعتماد بالاتری به دانشمندان دارند. اما در کشورهای نیوزلند، آرژانتین و مکزیک، هیچ ارتباط معناداری بین جهت‌گیری سیاسی و اعتماد به دانشمندان یافت نشد. همچنین در برخی کشورها از جمله گرجستان، مصر، فیلیپین، نیجریه و یونان، میزان اعتماد حزب چپ‌گرا به دانشمندان کمتر بود.
دانشمندان یافته‌های خود را درباره ارتباط میان میزان اعتماد به دانشمندان و جهت‌گیری سیاسی را این‌گونه توجیه کردند: در برخی از کشورها ممکن است احزاب موسوم به جناح راست، حمایت از دانشمندان را برای حفظ منافع خود در میان حامیانشان ترویج کرده باشند، درحالی‌که ممکن است در سایر کشورها حزب چپ‌گرا این کار را کرده باشند.
بیش از نیمی از پاسخ‌دهندگان معتقدند که پژوهشگران باید بیشتر درگیر سیاست‌گذاری باشند تا بتوانند از نزدیک با سیاستمداران همکاری کنند و نتایج یافته‌های علمی خود را در مسائل مربوط به سیاست‌گذاری بگنجانند. ورود به عرصه سیاست‌گذاری برای دانشمندان مانند ورود به رینگ مسابقه است، زیرا ممکن است بعضی از آن‌ها توسط سیاستمداران مورد بی‌اعتنایی قرار بگیرند.
اگرچه این مطالعه یک تصویر کلی از اعتماد به دانشمندان را ارائه می‌کند، اما سطح اعتماد افراد بسته به زمینه تحصیلی و شغلی دانشمندان نیز متفاوت خواهد بود.
