گونه‌های مختلف جانوری از گیاهان برای خوددرمانی استفاده می‌کنند. برای مثال میمون‌های بزرگ از گیاهانی که دارای خواص دارویی در درمان عفونت‌های انگلی هستند، استفاده می‌کنند. همچنین برخی از آن‌ها از گیاه برای کاهش دردهای عضلانی خود بهره می‌برند.
اخیراً یک اورانگوتان وحشی از بزاق خود برای فعال‌کردن خواص دارویی یک گیاه به‌منظور درمان زخم خود استفاده کرد و پژوهشگران را شگفت‌زده کرد، رفتاری که قبلاً دیده نشده بود.
این کشف در یک جنگل بارانی حفاظت شده در اندونزی رخ داد. این منطقه خاص محل زندگی تقریباً 150 اورانگوتان سوماترایی در معرض خطر انقراض است که تحت نظر یک تیم از پژوهشگران مؤسسه رفتار حیوانات ماکس پلانک برای مطالعه رفتار و سلامت کلی میمون‌ها هستند.
یکی از میمون‌های این منطقه (راکوس) به دلیل آسیب جدی در صورت خود جلب‌توجه کرد. برخورد با چنین صدماتی در میان نخستی‌ها تعجب‌آور نیست، زیرا آن‌ها با یکدیگر درگیر می‌شوند. بااین‌حال سه روز بعد، راکوس با انجام کاری غیرمنتظره تیم را غافلگیر کرد.
راکوس تصمیم گرفت برگ‌های گیاه آکار کونینگ که گیاهی بومی است و به دلیل ویژگی‌های ضدالتهابی، ضدقارچی و آنتی‌اکسیدانی‌اش و همچنین نقشش در درمان‌های سنتی مالاریا شناخته می‌شود را بجود.
او سپس به‌آرامی آن را به مدت چند دقیقه روی زخم صورتش مالید و بعد تمام صورتش را با این دارو پوشاند. در طی چند روز آینده پژوهشگران مشاهده کردند که این بانداژ طبیعی خود به‌طور مؤثری از بروز علائم عفونت یا تشدید زخم جلوگیری می‌کند. پس از پنج‌روز قبل از بهبودی کامل جراحت، پوسته‌ای روی زخم ایجاد شده بود.
چنین رفتار خیره‌کننده‌ای سؤالاتی را به وجود می‌آورد، به‌ویژه اینکه چگونه راکوس برای اولین‌بار یاد گرفت که با استفاده از این گیاه زخم خود را درمان کند.
اورانگوتان‌های نر پس از رسیدن به سن بلوغ، در منطقه‌ای که متولد شده‌اند نمی‌مانند. آن‌ها قبل یا بعد از رسیدن به بلوغ مسافت‌های طولانی را طی می‌کنند تا مناطق جدیدی را برای زندگی کردن پیدا کنند. به احتمال زیاد راکوس این رفتار را از نزدیکان خود کسب کرده است.
روش‌های دیگری برای درمان زخم در میمون‌های بزرگ آفریقایی و آسیایی مشاهده شده است، حتی اگر لزوماً برای ضدعفونی یا بهبود زخم مورداستفاده قرار نگیرند.
صرف‌نظر از درک راکوس از استفاده از این گیاه دارویی، اگر او بار دیگر رویارویی با یک اورانگوتان نر درگیر شود، حداقل دانش لازم برای درمان خود را پس از آن خواهد داشت.
