پیری یک ویژگی مشترک بین همه موجودات زنده است. انسان‌ها امروزه بیشتر از گذشته عمر می‌کنند، اما همه چیز حد و مرز دارد. افزایش طول عمر بیشتر به پیشرفت‌های اجتماعی و پزشکی مانند واکسن‌ها، آنتی‌بیوتیک‌ها، بهبود بهداشت عمومی و آگاهی مردم از مسائل سلامت مرتبط است.
به گفته بریانا مزوک، مدیر مرکز اپیدمیولوژی اجتماعی دانشگاه میشیگان: «با وجود پیشرفت‌های پزشکی، بیشتر افراد به ۱۰۰ سالگی نخواهند رسید.»
تأثیر پاندمی COVID-19 بر امید به زندگی
پنج سال پس از آغاز پاندمی، امید به زندگی در آمریکا کاهش یافته است. تحلیل داده‌های مرکز ملی آمار بهداشتی در سال ۲۰۲۳ نشان می‌دهد:
- بومیان آمریکا و آلاسکا: کاهش ۶.۶ ساله به ۶۵.۲ سال
- آمریکایی‌های سیاه‌پوست و اسپانیایی‌تبار: کاهش حدود ۴ سال به ۷۰.۸ و ۷۷.۷ سال
- آسیایی‌ها و سفیدپوستان: کاهش حدود ۲ سال به ۸۳.۵ و ۷۶.۴ سال
مزوک می‌گوید: «هر موجود زنده‌ای در نهایت می‌میرد، اما مهم‌تر از طول عمر، کیفیت زندگی است. باید بدانیم چگونه زندگی کنیم که از نظر روانی، جسمی و اجتماعی سالم و رضایت‌بخش باشد.»
حداکثر طول عمر بیولوژیکی
تحقیقات نشان می‌دهد طول عمر طبیعی انسان‌ها حداکثر حدود ۱۲۲ سال است. این رقم بر اساس بلندترین عمر ثبت‌شده است و تاکنون هیچ فردی بیشتر از این عمر نکرده است. ویلیام مایر، مدیر طرح رشد و پیری در مدرسه بهداشت هاروارد، توضیح می‌دهد:
«بین امید به زندگی و سرعت پیری تفاوت وجود دارد. با افزایش سن، احتمال ابتلا به بیماری‌های مزمن مانند قلبی، سرطان و دیابت بیشتر می‌شود.»
نقش عوامل محیطی و اجتماعی
پیری تنها نتیجه فرآیندهای طبیعی بدن نیست. عوامل محیطی و اجتماعی مانند تابش خورشید، آلودگی هوا، استرس، درآمد و دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی، بر روند پیری تأثیر می‌گذارند. حتی در محیط ایزوله هم بدن بالاخره فرسوده می‌شود، اما قرار گرفتن در معرض عوامل منفی این روند را تسریع می‌کند.
مزوک افزود: «نحوه زندگی، رژیم غذایی و فرهنگ اجتماعی نیز می‌توانند طول عمر را تحت تأثیر قرار دهند.» به عنوان مثال، مردم ایتالیا به دلیل سبک زندگی سالم‌تر، وعده‌های غذایی کوچک‌تر و تعادل بهتر بین کار و زندگی، عمر طولانی‌تری دارند.
تلاش‌های افراطی برای مقابله با پیری
برخی افراد، مانند برایان جانسون، میلیاردها دلار صرف آزمایش‌های درمانی و بیوهکینگ برای دستیابی به جوانی و طول عمر می‌کنند. این روش‌ها شامل رژیم‌های سختگیرانه، تزریق پلاسما، NAD+ و مصرف صدها مکمل است.
با وجود این تلاش‌ها، کنترل کامل روند پیری ممکن نیست. عوامل ژنتیکی، محیطی و اجتماعی محدودیت‌های طبیعی بدن را تعیین می‌کنند.
پیری و کیفیت زندگی
با افزایش طول عمر، مشکلات جدیدی مانند آلزایمر و بیماری‌های مزمن بیشتر مشاهده می‌شود. مایر می‌گوید: «با اینکه مردم بیشتر زندگی می‌کنند، بدن انسان به طور طبیعی فرسوده می‌شود و این فرسودگی به صورت بیماری‌های مزمن ظاهر می‌شود.»
مزوک تأکید می‌کند که بهترین راهکارهای مقابله با پیری زودرس همان توصیه‌های سنتی هستند: ورزش منظم، اجتناب از سیگار و الکل، رژیم غذایی سالم و طبیعی و کاهش مصرف غذاهای فرآوری‌شده.
علم و زندگی طولانی: درس‌هایی برای نسل بعد
مطالعه طول عمر انسان، فراتر از علم پزشکی، پیامی برای نسل جوان دارد. جشنواره اندیشمندان و دانشمندان جوان با تأکید بر نوآوری، آموزش و سلامت، فرصت می‌دهد تا دانش و سبک زندگی سالم به نسل بعد منتقل شود. آگاهی از محدودیت‌های طبیعی بدن و یادگیری روش‌های حفظ سلامت، بخش مهمی از این مسیر است.
منبع: Pop Science
