جلسه هماندیشی و تجلیل از خیّرین با حضور جناب آقای دکتر محمد علی زلفی گل (وزیر محترم علوم، تحقیقات و فناوری)؛ دوشنبه مورخ 1401/01/22 در محل وزارت علوم تشکیل گردید. جناب آقای مهندس ابراهیم جمیلی (رئیس شورای سیاست گذاری جشنواره)، جناب آقای دکتر محمود کمره ای (رئیس جشنواره) و سرکار خانم دکتر شادی جمیلی (رئیس دبیرخانه دائمی جشنواره) در جلسه فوق حضور داشتند. متن خبر بدین شرح می باشد:
به گزارش اداره کل روابط عمومی وزارت علوم، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری شامگاه دوشنبه (۲۲ فروردین ۱۴۰۱) با جمعی از خیرین آموزش عالی، دیدار و گفتوگو کرد. وی در این دیدار سه ساعته مستمع صحبتها و نظرات خیرین نیکاندیش بود و در پایان جلسه نیز نماز جماعت توسط حاضران اقامه شد و خیرین در ضیافت افطار اطعام کردند.
دکتر زلفیگل در این نشست گفت: چه در گذشته و چه زمان معاصر اقدامات زیادی توسط خیّرین برای رشد آموزش عالی صورت گرفته است که ساخت خوابگاه دانشجویی و مجتمع های آموزشی تنها بخشی از این اقدامات است.
وزیر علوم تأکید کرد: در کنار استمرار فعالیتهای گذشته، خیّرین میتوانند با ورود به بحث بورسیه کردن دانشجویان مستعد در رشتههای مورد نیاز جامعه، دانشجویان شاخص علوم پایه و علوم انسانی، تجهیز آزمایشگاهها و به ویژه حمایت از نخبگان شاغل در شرکتهای دانشبنیان شکل جدیدی به اقدامات نیک خود ببخشند.
دکتر زلفیگل ادامه داد: گاهی مشاهده میکنیم دانشجویان شاخص و المپیادی رشتههای علوم پایه به خاطر بازار کار از علاقه خود صرفنظر کرده و در رشته دیگری غیر از رشته قبلی ادامه تحصیل میدهند که بورسیه کردن این دانشجویان کمک بزرگی به رشد علمی این رشتهها است. وی تأکید کرد: با سرمایهگذاری خیّرین، نخبگان و مخترعان فعال در حوزه پژوهش و فناوری میتوانند ایدههای علمی خود را به یک دانش فنی یا محصول مورد نیاز جامعه تبدیل کنند که در این صورت هم شاهد رشد فناوری در کشور خواهیم بود و هم زمینه فعالیت تعدادی از جوانان کشور فراهم خواهد شد.
دکتر زلفیگل با اشاره به اینکه هنوز هم در کشور با کمبود خوابگاه مواجه هستیم گفت: در برخی دانشگاههای شهرستانی، امکانات خوابگاهی وجود ندارد و همه خوابگاهها استیجاری هستند. صندوق رفاه دانشجویان از پروژههای خیّرین در این حوزه استقبال و حمایت میکند و بسترهای خوبی برای همکاری فراهم کرده است.
وی با تأکید بر اینکه اقدامات خیّرین علاوه بر رفع نیاز جامعه، یک سنت ارزشمند اسلامی است و مستندسازی این اقدامات برای ترویج به عنوان یک فرهنگ فاخر و همچنین حفظ به عنوان یک میراث معنوی ضروری است.